دلیل اینکه آبادانی ها رو لاف زن میدونن این هست که : آبادان یه سری امکانات داشت که مردمش وقتی واسه بقیه جاهای ایران تعریف ... میکردن،باور نمیکردن و فکر میکردن دارن دروغ میگن ! امکاناتی مثل : 1. اولین تراموا در ایران 2. اولین خطوط اتوبوس رانی درون شهری 3. اولین ایستگاه تلویزیون و رادیو 4. شبکه فاضلاب 5.اولین پیتزافروشی در خاورمیانه (پیتزا مونتکارلو ایتالیایی) 6. اولین تیم رسمی فوتبال 7. اولین فرودگاه بین المللی 8.اولین باشگاه اسب سواری ، بیلیارد،بولینگ و.... 9.اولین شورای شهر 10.اولین اداره ی راهنمایی ورانندگی 11. اولین و تنها سینمای روباز و دومین سینمای سرپوشیده !

شهر سوخته

حسین قویمی 

به نظر شما کدام ملت، پایه های نخستین تمدن جهان را بر روی کره زمین بنیان گذاشتند؟ ایرانی ها یا سومری ها؟

 تا چندی پیش بسیاری از تاریخ شناسان سومرهای را دارای قدیمی ترین تمدن جهان می دانستند که در جنوب عراق امروزی زندگی میکردند. تاریخ شناسان قدیم نوشته اند که سومری ها 4500 سال پیش از میلاد، اولین مدنیت بشری را در این نقطه از جهان به وجود آورده اند.

اما یک پژوهشگر تاریخ، بر پایه اسناد و مدارکی که بدست آورده، در چند سخنرانی در آمریکا و اروپا، شهر سوخته را گهواره تمدن جهان اعلام کرده و می گوید: «کهن ترین تمدن در جنوب شرقی ایران و شهرسوخته وجود داشته است.» این فرضیه پیش از این نیز مطرخ شده بود اما اکنون مدارک تازه تری در این زمینه بدست آمده است.

محمود کویر نویسنده و پژوهشگرتاریخ ایران ابتدا در باره منشاء تمدن جهان و مکان آن می گوید.
 

این تمدن نزدیک به هفت هزار سال پیش در جنوب شرقی ایران در کنار حریر رود، شهر سوخته، اسپیددژ پدید آمد و کهن ترین سکونت گاه  بشر و مرکز تجارت و هنر و درحقیقت پلی بین فرهنگ ها و تمدن های دیگر بوده است.

  این یک نظریه جدید در مورد پیدایش تاریخ و تمدن بشری است.

  پیشتر از این می گفتند که سومری ها قدیمی ترین تمدن بشری را دارند. اما الان شما با پژوهش هایی که انجام داده اید به این باور و دریافت رسیده اید که ایرانی ها قدیمی ترین تمدن بشری را به وجود آورده اند.

به هر حال این تمدن چه خدماتی برای نوع بشر به همراه داشته است

 به طور خیلی خلاصه باید بگویم که قدیمی ترین خط جهان که تا کنون تصور می شد که در سومر به وجود آمده است، در «کُنار صندل» پیدا شده است که 300 سال از تمام خطوط باقیمانده جهان کهن تر است.

قدیمی ترین اسطوره جهان، گیلگمش، بر روی صدها جام زر از اینجا به جاههای دیگر راه پیدا کرده است.

بزرگترین و قدیمی ترین زیگورات جهان ، یعنی نیایشگاه و رصد خانه قدیمی دنیا در این منطقه و در فضایی به اندازه چهارصد متر در چهارصد متر بنا شده بوده است.

اولین نقاشی متحرک دنیا به شکل یک بز و درخت اولین بار بر روی یک ظرف در این منطقه پیدا شده است و از نظر پزشکی بسیار پیشرفت کرده بوده است.

نخستین چشم مصنوعی دنیا را در کاسه سر یک اسکلت در یک گور در آنجا یافته اند و اینها درحقیقت متعلق به دوران گذار به عصر برنج بوده است.

ما کوره های ذوب مس بسیاری را در آنجا یافتیم و در حقیقت می شود گفت که قدیمی ترین فلزکاران جهان نیز در این منطقه می زیسته اند.

آقای کویر، به گیلگمش اشاره کردید. این حماسه گیلگمش و لوحه های مربوط به آن کجا و کی پیدا شده است؟

 برای اولین بار هرمز رسام، یک ایرانی تبار موصلی که بعدها به بریتانیا رفت و درحقیقت لوح حقوق بشر کوروش را هم ایشان کشف کرد و دانش آموخته دانشگاه آکسفورد بود، برای اولین بار لوحه های گیلگمش را یافت و بعدها ... آلمانی آن را رمز خوانی کرد و در سال 1872 جورج اسمیت آنها را به انگلیسی ترجمه کرد.

لوحه های گیلگمش 12 لوحه اند که در کتابخانه آشور به همراه 30 هزار لوحه دیگر نگهداری می شد و این کتابخانه در سال 1849 کشف شد.

در این پژوهش های شما که طی مراحل آن به این نتیجه رسیدید که کهن ترین تمدنها از ایران آغاز شده، شهر سوخته در کجا و در چه منطقه جغرافیایی قرار داشته است؟

 شهر سوخته یکی از مهمترین مراکز این تمدن بوده است. لایه هایی که برداشت شده است تا شش هزار سال تاریخ این شهر را نشان می دهد.

تا به حال در چهار دوره مختلف آن منطقه مورد کاووش های باستان شناسی قرار گرفته است. وسایل آرایشی بسیار زیاد ، 12 نوع پارچه یک جواهرسازی بی مانند، سفال گری بسیار کم نظیر و شهرسازی بسیار مدرن که محله های امن و ساختمان سازی بسیار پیشرفته را نشان می دهد در این کاووش ها کشف شده است.

شهر سوخته در واقعی یکی از مراکز این تمدن است که ما آن را تمدن ارتا نام گذری کرده ایم.

در گل نوشته ای سومری به این تمدن ارتا اشاره شده است. در این گلنوشته ها نوشته شده که در شرق سومر تمدنی وجود دارد که از عظمت این تمدن یاد شده است.

پس این شهر سوخته در ایران کنونی نیست؟

 چرا در ایران کنونی و در نزدیکی شهر زابل است. البته بسیای از اشیا این شهر غارت شده است. نزدیک به چهار هزار گور در آنجا وجود داشته که حدس زده می شود که در هر کدام بیش از 25 شیئی باستانی وجود داشته است ولی بخش بزرگی از این اشیاء متاسفانه به وسیله افراد بومی و قاچاقچیان غارت شده است.

الان موزه ها و حراجی های سراسر دنیا پر است از اشیاء بی مانند و بی نظیر این تمدن

محلات - خبرگزاری مهر: برگزاری آئین دو هزار ساله بیلگردانی در شهر نیمور شهرستان محلات از جمله مراسم هایی است که گذر ایام نه تنها بر آن خللی وارد نکرده بلکه بر هرچه باشکوهتر برگزار شدن آن افزوده است؛ جشنی که خاستگاه آن شکرانه آب و آبادانی دشت نیمور است.

به گزارش خبرنگار مهر،آئین دو هزار ساله بیلگردانی در شهر نیمور شهرستان محلات از جمله آیین هایی است که گذر ایام نه تنها بر آن خللی وارد نکرده بلکه بر هرچه باشکوهتر برگزار شدن آن نیز افزوده است؛ جشنی که خاستگاه آن شکرانه آب، مایه زندگی و آبادانی دشت نیمور است که دیروزبا حضور مردم آغاز شد.
 
دراواسط اسفندماه هر سال، تمام کشاورزانی که سهمی ازآب نهر بزرگ نیمور دارند، گرد یک جمع می شوند و در کتب قدیم گفته شده گاه تعداد این افراد از 140 تن نیز تجاوز می کرده و تا قبل از فرا رسیدن نوروز، اقدام به لایروبی این نهر 14 کیلومتری می کردند.
 
اکنون این مراسم به بعد از نوروز افتاده است و تا لایروبی تا چند روز ادامه می یابد.
 

 لایروبی به قیمت جان
 
لایروبی نهر نیمور به دستور حاکم آن وقت انجام می شده و یک نفر به عنوان " میرآب " به زیردستان دستور می داده که چگونه این کار مشکل را انجام دهند. در طول اجرای لایروبی نهر، بر اثر شدت کار و سختی فراوان برخی از افراد کشته یا زخمی نیز می شدند که از مستنداتی که به دست آمده و هم اکنون نیز به عنوان متن وقسمتی از اجرای مراسم بیلگرانی است می توان اشاره کرد.
 

حاصلخیزی دشت نیم ور حاصل تلاش و مرارت این کارگران و نعمت باران بوده است به همین دلیل مردم پس از پایان لایروبی نهر نیمور و پس از نوروز، اقدام به برگزاری جشن بیلگرانی می کردند، جشنی که به شکرانه آب و نعمت فراوان برگزار می شده است.
 
 
 
شکر گذاری از خداوند در قالب مراسم بیل گردانی
 

در این جشن که در یک سکو برگزار می شود، ابتدا تنی چند از ریش سفیدان اقدام به بستن هفت بیل به هم دو دسته چهار و سه تایی با پشم بز می کردند و بیل هایی که با آن لایروبی را انجام می دادند و راهی برای باز کردن آب بود را به هم می بستند و پهلوانان می آمدند تا با چرخاندن این بیل ها در آسمان، هفت آسمان را به خاطر نعماتی که داشته شکر گویند.
 

در ابتدای این مراسم که تاکنون نیز با لباس های محلی و فرم و شیوه هزاران سال پیش برگزار می شود، ابتدا حاکم سوار بر اسب وارد میدان می شود و از پی آن میرآب و مارش نظامی وارد می شوند و موسیقی "سرود دشت نیمور " را می سرایند و از پی آن بیلگردانان هر کدام یک بیل در دست و با جلیغه های مشکی و لباسی سپید و کلاهی نمدی به دور میدان بیلگردانی رژه می روند.
 
  نواخته شدن سرود دشت نیمور
 

پس از اتمام چرخش بیلگرانان به دورسکو، گروه روی سکو می آید و پس میرآب از خواندن نحوه چگونگی انجام لایروبی نهر نیمور با تشکر حاکم و الصاق نشان یادبود بر سینه میرآب، سکو را برای انجام بیلگردانی مهیا می کند.
 

با نواخته شدن موسیقی "سرود دشت نیمور " توسط گروه، هر شرکت کننده کار خود را آغاز می کند و با قراردادن چهار بیل در یکی از دستان و سه بیل در یکی دیگر از دستان خود و چرخاندن آنها به دور سر، افلاک و هفت آسمان را برای نعمت آبی که برایشان ارزانی داشته سپاس می گویند؛ این موسیقی تا پایان چرخاندن بیل ها توسط هر بیلگردان ادامه دارد.
 
 
 
بیل گردانی مخصوص مردان قوی
 

بیلگردانی جزو سخت ترین کارهاست و جز افرادی که بسیار بیل زده باشند و در لایروبی شرکت کرده باشند اغلب افراد قادر به بلند کردن آن نیستند اما مردان دلیر این دیار با بلند کردن و چرخاندن حداقل سه دور بیل در آسمان مورد تشویق قرار می گیرند.
به فردی که بتواند بیشترین چرخش بیل را داشته باشد یک گوسفند هدیه می گیرد.
 
  آئینی به وسعت همیاری و تلاش دسته جمعی
  
 

بیل گردانی از آن دسته از بازی ها و مراسم هایی است که نمادی از تلاش دسته جمعی و همیاری گروهی را به نمایش می گذارد.
اهمیت این آئین در به هم پیوستگی آدمها برای یک هدف وآرمان است.
 
این آئین در سال 1386 در فهرست ملی آثار کشور به ثبت رسیده است.
 
نیم‌وَر یا نیمه‌ور شهری تاریخی است که در بخش مرکزی شهرستان محلات در استان مرکزی قرار دارد و قدمت آن به دوران ساسانیان و اشکانیان باز می‌گردد.
 
این شهر دارای آثار تاریخی متعدد و کوه‌های سنگی دارای معادن سنگ غنی تراورتن، فلوئورین و سنگ‌های تزیینی است.

مراسم بیلگردانی شهر نیم ور پس از پایان لایروبی نهر بزرگ این شهر انجام می شود. این آیین قدمتی دو هزار ساله دارد و در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده است. بیل گردانان با بستن یک سه بیل و یک چهار بیل (جمعا هفت بیل)با موی بز به یکدیگر و چرخاندن آن به دور سر تمام هفت آسمان را برای نعمت آب شکر می گویند.