محقق ایرانی دانشگاه هاروارد و همکار آمریکاییاش از دانشگاه MIT به صورت مشترک به عنوان برندگان بزرگترین جایزه بینالمللی نانوتکنولوژی جهان، «راسنانو» معرفی شدهاند.
امید فرخزاد از هاروارد به همراه رابرت لنگر محقق MIT به خاطر تحقیقاتی که در زمینه تولید نانوداروهای ضدسرطانی انجام دادهاند و همچنین به خاطر تولید این نانوداروها بزرگترین جایزه بینالمللی نانوتکنولوژی را در مسکو دریافت خواهند کرد.
امید فرخزاد و همکارش رابرت لنگر توسط هیات داورانی متشکل از اساتید جهانی، مقامات دولتی و رهبران صنعتی شایسته دریافت این جایزه شناخته شدهاند. فرخزاد پیشتر نیز توسط روزنامه بوستون گلاب به عنوان یکی از برترین مخترعان ماساچوست معرفی شده بود و به تازگی نیز نام وی به عنوان یکی از قهرمانان عرصه سلامت و درمان در روزنامه بوستون بیزنس ژورنال منتشر شدهاست.
کمیته جایزه بینالمللی نانوتکنولوژی راسنانو پرایز برندگان جایزه سال 2013 را به خاطر ساخت و تجاریسازی تکنولوژی نانوذرات با کاربرد طبی شایسته دریافت این جایزه ارزشمند دانسته است. به گفته این کمیته این دو محقق نانوذرات ترکیبی ابداع کردهاند که سطح آنها پوشیده از حسگرهای بیولوژیکی است که میتوانند اهداف خاصی را در بدن از قبیل سلولهای سرطانی نشانه گیری کنند، بخش درونی این نانوذرات از پلیمر زیستی ساخته شده که حاوی داروهایی از قبیل دوستاکسل،داروی رایج شیمیدرمانی است.
رابرت لنگر،برنده دیگر این جایزه ارزشمند نیز علاوه بر نانوتکنولوژی،در حوزه مواد بیولوژیکی از قبیل ساخت پلیمرهای متغیر و حافظهدار و موادی که ویژگی ساختار سطحی آنها قابل کنترل است مطالعه میکند. جایزه راسنانو پرایز در عین حال به خاطر تجاریسازی موفقیتآمیز مطالعات فرخزاد و لنگر و تولید داروی Accurins، نسلی جدید از داروهای هدفگیریشده و قابل برنامهریزی به شرکت Bind Therapeutics نیز تعلق خواهد گرفت.
به گزارش همشهری آنلاین، این نانوذرات تا زمانی که به سلولهای سرطانی نرسند داروهای خود را آزاد نخواهند کرد،از این رو میزان آسیب به بافتهای سالم بدن به حداقل خود خواهد رسید و اثرگذاری دارو برروی بافتهای سرطانی نیز نسبت به شیوههای رایج درمانی افزایش پیدا خواهد کرد. از این رو این دارو برای درمان سرطانهایی که درمان آنها به شیوههای رایج میتواند بسیار خطرناک باشد،مانند تومورهای مغزی،بسیار کاربردی خواهد بود.
دیدگاه فرخزاد از علم پزشکی بسیار متفاوت است، او پزشکی را در مقیاس بسیار کوچک و در حصار نانوذرات بسیار کوچکی میبیند که نقش بسیار حیاتی را در بدن بیماران به عهده دارند. ذراتی که داروهای ضد سرطانی را به سلولهای بیمار رسانده و از مسموم شدن سلولهای سالم جلوگیری میکنند.
این ذرات تنها مسئولیت انتقال دارو را به عهده ندارند و میتوانند در آینده تصاویر طبی از سلولهای تحت درمان برای پزشک ارسال کنند. فرخزاد پیشبینی نانوذرات هوشمندی را میکند که میتوانند مقادیر مورد نیاز انسولین را پس از حس کردن تغییر در میزان سطح قند خون به بدن تزریق کنند،ذراتی که میتوانند آلرژیها را از بین ببرند و به ترک سیگار کمک کنند، و حتی نانوذرات درمانی که به جای تزریق، قابل بلع خواهند بود.
فرخزاد استادیار مدرسه پزشکی هاروارد و محقق بیمارستان زنان بیرگام با تاسیس چندین شرکت و با همکاری لنگر تاکنون موفق به تولید هفت نانودارو شده که هماکنون تحت آزمایش انسانی قرار دارند و فاز دوم این آزمایشها نیز به تازگی کلید خورده است. دو دارو از این هفت دارو براساس تکنولوژیهایی ابداع شده در لابراتوار فرخزاد ساخته شدهاند. وی معتقد است پزشکی 30 تا 40 سال آینده چهرهای کاملا متفاوت از پزشکی امروز خواهد داشت و درمانهای هدفگیری شده اصلیترین شیوههای درمانی برای بیشتر بیماریها خواهند بود.
دو درمان امیدبخشی که براساس مطالعات لابراتوار فرخزاد ابداع شدهاند برای نابودی تومورهای سرطانی و ترک سیگار مورد استفاده قرار خواهند گرفت. BIND-014 دارویی است که از نانودرمانی هدفگیری شده برای نابودی تومورهای سرطان پروستات و ریه استفاده میکند. این دارو به تازگی فاز اول آزمایش انسانی، که بر ایمنی دارو تمرکز دارد را با موفقیت پشت سر گذاشته و وارد فاز دوم که میزان اثرگذاری دارو را بررسی میکند شدهاست.
داروی دوم نانوواکسنهای نیکوتینی هستند که میتوانند به افراد سیگاری در ترک سیگار کمک کنند. این نانوواکسنها سیستم ایمنی بدن را نسبت به نیکوتین حساس میکنند، زیرا نیکوتین معمولا در چشم سیستم ایمنی بدن نامرئی است و به راحتی میتواند خود را به بخشی از مغز برساند که احساس لذت را در بدن ایجاد میکند،اما این ذرات میتوانند نیکوتین را به سیستم ایمنی بدن شناسانده و لذت سیگار کشیدن را از بین ببرند.