برنامه ریزی شغلی Job Programming

مقدمه
بسیاری از افراد تصمیم‌های شغلی خود را از طریق مشاهده دنیای اطراف و تلاش برای تطابق خودشان با این دنیا اتخاذ می‌کنند. این امر مخالف کاری است که واقعاً باید انجام شود.
بهترین مسیر شغلی فرایندی است که از درون آغاز می‌شود (یک نوع تکامل خودآگاهی). شما می‌بایست از مهارتها، استعدادها، توانایی‌ها، امکانات و ویژگی‌های منحصر بفردتان آگاه شوید چون این خودآگاهی چرخه‌ای است که فرد را به سمت یک شغل رضایت‌بخش هدایت می‌کند. شناخت مهارتهای قابل انتقال یک قدم اساسی در برنامه‌ریزی شغلی است.
 
انواع مهارتها
مهارتها را می‌توان به عنوان سرمایه منحصر به فرد هر شخص تعریف نمود. سه گروه از مهارتها وجود دارند. مهارتهای فنی، مهارتهای اکتسابی و مهارتهای قابل انتقال. مهارتهای فنی تخصص گرایی درون یک رشته خاص را مطرح می‌کند و فرد را قادر می‌سازد که یک شغل به خصوص را داشته باشد؛ مانند طراحی یک فرایند شیمیایی، عملیات ساخت تجهیزات و مانند آن. مهارتهای اکتسابی ریشه در ویژگی‌های شخصی یک فرد مانند انعطاف‌پذیری، کنجکاوی، قدرت تصمیم‌گیری و بهینه سازی دارد. مهارتهای قابل انتقال مهم ترین نوع مهارتها در توسعه مسیر شغلی است. این مهارتها را می‌توان از حرفه‌ای به حرفه دیگر و از یک حوزه صنعت به حوزه دیگر منتقل کرد. شناخت مهارتهای قابل انتقال اولین قدم در خودآگاهی و برنامه‌ریزی شغلی است. این مهارتها در هفت مقوله جای می‌گیرند:
 ارتباطات: نگارش، گفت وگو، گوش دادن، آموزش، مشورت، متقاعد سازی، مدیریت، تبلیغ و بیان احساسات
 خلاقیت: تجسم، ذهنی سازی، ابداع، ایجاد، بداهه پردازی، تعبیر و تفسیر و استفاده از توانایی‌های هنری
 تحقیق: جمع آوری، ارزیابی و طبقه بندی اطلاعات
 تشریح: استفاده از تحلیل‌های منطقی، توسعه چارچوب‌های کاری، تشخیص ضعف‌ها و شناخت شباهتها
 حل مسائل: تعریف یک مسئله، ارزیابی گزینه‌ها، تسلط بر راه حل‌ها و بهبود یک موقعیت
 سازماندهی: از طریق دنبال کردن برنامه‌ها و دستور العمل‌ها، توجه به جزئیات، بایگانی، جستجو و طبقه‌بندی
 ترکیب: تلفیق قطعات اطلاعات در یک کل به هم پیوسته، بررسی اطلاعات و بیان آنها در یک شکل واضح آگاهی از مهارتهای قابل انتقال کمک می‌کند، دریابید چه توانایی‌های ویژه‌ای دارید و ضمناً امکانی برای واضح سازی آن توانایی‌ها به شما می‌دهد.

تشخیص مهارتهای قابل انتقال
منبع مهارتهای قابل انتقال اغلب در زندگی روزانه وجود دارد. در تجربیات زندگی، کارهایی که در هر دوره زندگی انجام داده‌اید و از انجام آن لذت برده‌اید، اعتقاد داشته‌اید که به خوبی از عهده آن برآمده‌اید و باعث غرور و خوشحالی شما شده است. این مهارتها باید خیلی زود در زندگی آشکار شود تا محملی باشد برای معرفی فرد.
مهارتهای قابل انتقال عموماً در موفقیتها و تجربیات مثبت زندگی پیدا می‌شوند. خاطراتتان را مرور کنید و درباره مواقعی که برایتان خیلی ارزشمند بوده، بنویسید چون از طریق نوشتن درک جامع تری از خودتان خواهید داشت. تمرین دو مرحله‌ای زیر کمک می‌کند که مهارتهای قابل انتقال را بشناسید:
 موفقیت‌های خود را فراخوانی کنید. یک سفر در خاطراتتان (از کودکی تا زمان حاضر) داشته باشید. تا جایی که می‌توانید تجربیاتی را که به شما احساس رضایت می‌دهد به یاد بیاورید. سعی کنید تجربیات را در زمان‌های مختلف زندگی مرور کنید.
این تجربیات رضایت‌بخش می‌تواند طیفی از مسائل مانند کمک به برادر یا خواهرتان در یادگیری خواندن، ساختن یک اسباب بازی مکانیکی، توسعه یک سیستم تجهیزاتی تا سازماندهی یک رخداد سیاسی را در بر گیرد. این طیف باید شامل کارهایی باشد که شما انجام داده‌اید نه رویدادهایی که برایتان اتفاق افتاده است. اصل لذت یا رضایت بسیار مهم است. ممکن است این قضیه برای بقیه دنیا اهمیتی نداشته باشد، اما در چشمان شما باید ارزشمند جلوه کند و یک رخداد حیاتی و معنادار در زندگیتان قلمداد شود.
 خاطراتتان را تحلیل کنید. همان طوری که رویدادهای رضایت‌بخش زندگی را به خاطر می‌آورید، جزئیات آن را مشخص نمایید. به موقعیت‌ها، موضوعات، افراد درگیر و نقشی که بازی کرده‌اند، توجه داشته باشید. جمع آوری جزئیات را کامل کنید تا جایی که می‌توانید درباره فعالیتی که خودتان در این فرآیند انجام داده‌اید و نحوه انجام آن را بنویسید: چگونه کار را سازماندهی کرده‌اید، دیگران را متقاعد کرده‌اید، مسائل را حل کرده‌اید و غیره.
این تمرین کمک خواهد کرد که مهارتهایتان را با بررسی تجربیات واقعی در زندگی مشخص کنید. بخش عمده‌ای از امور پنهان در تجربیات (چیزی بیش از آنچه که از خودتان انتظار دارید یا قادر به درکش هستید) مهارتها و استعدادهای شما هستند. به عنوان مثال، موضوع خاطرات چه بود؟ آیا درباره مردم بود و یا در مورد مفاهیم کلی، هنر، علوم یا پزشکی؟ از چه قابلیتهایی استفاده کردید؟ نگارش، آموزش، تحقیق، طراحی و یا اقناع؟ چه وضعیتی به طور مکرر رخ داد؟ حل مسئله، نیازهایی که باید برآورده می‌شد و یا یک وضعیت بحرانی؟ چه چیز باعث دستیابی شد؟ چه نیازی آشکار شد؟ سازماندهی اهداف، نیاز برای کمک رسانی، نیاز برای کامل کردن یک فعالیت خاص؟ شرایط انجام کار چگونه بود؟ آیا مجبور به رعایت ضرب‌الاجل‌های تعیین شده بودید و یا آزاد و مستقل کار می‌کردید و فرصت کافی برای آموختن و تجربه‌اندوزی نیز داشتید؟

وقتی که شما محدوده وسیعی از تجربیات را مرور می‌کنید به رخدادهای کوچکی که در پس این محدوده قرار می‌گیرد، دقت کنید. آنها علایمی برای راهیابی به معانی عمیق‌تر هستند. به فعالیتهایی که در زندگی روزانه به شما انرژی می‌دهد و نشانی از استعدادهایتان است، توجه کنید: گلکاری در باغ، فعالیتهای مالی، خواندن نقشه‌‌های پیچیده و یا تمرکز نمودن روی یک مورد کاری خاص.
استعدادها ممکن است به قدری طبیعی در شما پدیدار شوند که آنها را بی‌اهمیت تلقی کنید. اما این ویژگی‌ها شما را از دیگران جدا می‌کنند و دارایی ارزشمندی هستند. به همین لحاظ مهم‌ترین کارکرد پاداش این است که به عنوان یک محرک عمل می‌کند و مجالی به بروز استعدادها می‌دهد.
دانستن این که در بسیاری از فعالیتها خوب هستید به شما شاهدی از مجموع مهارتها ارائه می‌دهد و به اصولی که در زندگی اجرا می‌کنید، تأکید می‌نماید. به عنوان مثال مهارتهای شما مربوط به کدام یک از امور ذیل است: مدیریت، رهبری، تحقیق، طراحی و برنامه‌ریزی، ارتباطات میان فردی و یا تحلیل مسائل؟
بعد از انجام این تمرین شما باید درک بهتری از مهارتهای قابل انتقال یا به عبارتی مهارتهای شخصی و میزان مهارتها داشته باشید.

موجودی مهارتها
موجودی مهارتها میزان دارایی شما از مهارتها و روشهای ترجیحی فعالیتهاست. همچنین مجموعه منحصر به فردی از استعدادهاست. این موجودی عامل ثبات حرفه‌ای شما در دنیای کار است. شناخت این مهارتها باعث امنیت می‌شود. چون آنها وسایل و امکاناتی نیست که در اختیار دارید، بلکه موجودیت شماست. توانایی و قابلیتی است که شما از یک موقعیت به موقعیت دیگر و از یک شغل به شغل دیگر منتقل می‌کنید.

روی عناوین شغلی تأکید نکنید
عناوین شغلی فقط برچسب هستند و اغلب باعث گمراهی می‌شوند. شرکتها هنوز این عناوین را خیلی جدی می‌گیرند. آنها مشخصه‌ای هستند که شغل‌ها را توصیف می‌کنند. این مهارتهای مورد نیاز حرفه‌ها را توصیف نمی کنند. عناوین شغلی در رشته‌های مختلف معانی متفاوت دارند. بنابراین بسیار مهم است که دریابیم هر عنوان شغلی چه معنایی می‌دهد و چگونه به استعدادها و مهارتهای قابل انتقال مرتبط می‌شود. به عنوان مثال یک مدیر پروژه در صنایع شیمیایی با یک مدیر پروژه در شرکت بازرگانی متفاوت عمل می‌کند.
در مواجهه با عناوین شغلی باید چند سئوال اساسی را مطرح نمایید. به عنوان نمونه به این موارد توجه کنید: وقتی این عناوین شغلی بر عهده ما گذاشته می‌شود، دقیقاً می‌بایست چه اقدامی انجام دهیم؟ آیا پیدا کردن راهکارها بر عهده ماست یا سازماندهی و تحلیل؟

روش کار را با مهارتها ربط دهید
گاهی اوقات درک این نکته که چگونه مسئولیت را کامل کنید از خود آن مسئولیت مهم‌تر است. روش شما در به نتیجه رساندن فعالیت‌ها چیست؟ آیا فرآیندمدار هستید و کنجکاوید که ببینید چگونه اجزاء و مراحل یک فعالیت به هم مرتبط می‌شوند یا هدف مدار هستید و روی خروجی بیشتر تأکید دارید تا فرآیند؟ آیا شما در چارچوب فرجه‌های زمانی کار می‌کنید یا جلوتر از زمان حرکت می‌کنید؟ آیا پروژه‌ها را مانند یک اکتشاف در نظر می‌گیرید یا برنامه زمان‌بندی شده دارید؟ آیا دوست دارید به تنهایی کار کنید و یا ترجیح می‌دهید در تعامل با دیگران باشید؟
هنگامی که مهارتهایتان را با روش‌های مورد علاقه انجام کار ترکیب می‌کنید، امکاناتی دارید که شما را به سوی یک فعالیت کامل‌تر هدایت می‌نماید. در واقع اگر حرفه‌ای را که به آن علاقه دارید، پیشه خود سازید و آن را با روش کاری مورد نظرتان هماهنگ سازید، احساس متعالی بودن خواهید کرد.

مهارتهایتان را در سطح مطلوب نگه دارید
هدف شما می‌بایست به روز نگه داشتن مهارتها و بالا بردن توانایی کاری در سطحی انعطاف‌پذیر باشد. اگر می‌خواهید انتقال شغلی داشته باشید و یا در حوزه‌ای که هستید پیشرفت کنید، مشخص کردن شکافها در مهارتها و معلومات یک قدم اساسی است. بالا بردن توانایی کاری به معنای بارور ساختن قابلیت‌ها و درک این نکته است که کجا می‌توان این شکاف‌ها را از بین برد. در این میان توسعه مهارتهای چندگانه نیز ضروری است.
اگر شما بتوانید از مرزهای قراردادی بگذرید و بین وظایف کاری روزمره و پروژه‌های خاص هماهنگی و توازن ایجاد نمایید، پس می‌توانید پیشرفت کنید. آموزش مستمر بدین معناست که خودتان را مطابق با تکنولوژی‌ ها، صنایع و ساختارهای کاری جدید روزآمد نگه دارید و از رویه‌های بازار و تغییرات نیازهای کاری مطلع شوید.

تعریف موفقیت
موفقیت برای افراد مختلف معانی متفاوتی دارد. برای برخی از افراد به دست آوردن قدرت مالی و برای برخی صرف وقت برای خانواده و یا داشتن یک شغل مستقل و مکفی موفقیت محسوب می‌شود. اما یک نکته بین همگان مشترک است و آن این که استفاده از استعدادها و توانایی‌ها و ابراز وجود، یکی از راضی کننده ترین تلاش‌های انسانی است. در این میان کار یک چرخه طبیعی برای ابراز وجود است.
شناخت مهارتها و استعدادها انسان را به خودآگاهی بیشتر می‌رساند. خودآگاهی و توانایی باعث ایجاد اطمینان و اعتماد به نفس می‌شود و اعتماد به نفس باعث موفقیت می‌گردد.

این روزها با توجه به بحران اقتصادی جهان سفرهای توریستی کاهش یافته است. با این حال هنوز یک شیوه کم خرج و به عبارت بهتر...

تصاویری از هواپیمای خصوصی پادشاه عربستان

 

اگر خوشبختی را برای یک ساعت می خواهید ؛چرت بزید.....
اگر خوشبختی را برای یک روز می خواهید؛به پیک نیک بروید...
.اگر خوشبختی را برای یک هفته می خواهید ؛به تعطیلات بروید..
..اگر خوشبختی را برای یک ماه می خواهید ؛ ازدواج کنید..
..اگر خوشبختی را برای یک سال می خواهید ؛ ثروت به ارث ببرید..
..اگر خوشبختی را برای یک عمر می خواهید؛یاد بگیرید، کاری را که انجام می دهید ، دوست داشته باشید

 

لازم است گاهی از خانه بیرون بیایی و خوب فکر کنی ببینی باز هم می‌خواهی به آن خانه برگردی یا نه ؟!       لازم است گاهی از مسجد ، کلیسا و ... بیرون بیایی و   ببینی پشت سر اعتقادت چه میبینی   ترس یا  حقیقت ؟!      لازم است گاهی از ساختمان اداره بیرون بیایی ، فکر کنی   که چه‌قدر شبیه آرزوهای   نوجوانیت است ؟      لازم است گاهی درختی ، گلی را آب بدهی ، حیوانی را نوازش کنی ، غذا بدهی ببینی هنوز از طبیعت چیزی در وجودت هست یا نه ؟!     لازم است گاهی پای کامپیوترت نباشی ، گوگل و ایمیل و فلان و بهمان را بی‌خیال شوی ، با خانواده ات دور هم بنشینید ، یا گوش به درد دل رفیقت بدهی و ببینی زندگی فقط همین آهن‌پاره‌ی برقی است یا نه ؟!     لازم است گاهی بخشی از حقوقت را بدهی به یک انسان محتاج ، تا ببینی در تقسیم عشق در نهایت تو برنده ای یا بازنده ؟!   لازم است گاهی عیسی باشی ، ایوب باشی ، انسان باشی ببینی می‌شود یا نه ؟!   و بالاخره لازم است گاهی از خود بیرون آمده و از فاصله ای دورتر به خودت بنگری واز خود بپرسی که سالها سپری شد تا آن بشوم که اکنون هستم... آیا ارزشش را داشت ...؟!                 زیبائی در فراتر رفتن از روزمره‌ گی‌هاست..

این شکل‌های عجیب‌وغریب برفی هم چیزی نیست جز ...

این عکسها بهترین عکسهای جئوگرافیک طی سه سال گذشته هستند. آنها واقعا خیره کننده و قابل ستایشند. دیدن آنها را بهتان توصیه می‌کنیم....

 

 این عکسها بهترین عکسهای جئوگرافیک طی سه سال گذشته هستند. آنها واقعا خیره کننده و قابل ستایشند. دیدن آنها را بهتان توصیه می‌کنیم....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نباید از یاد برد که نیروى ابتکار رومیان در ساختن فضاهاى بزرگ درونى به شناخت و اطلاعات مهندسى ایشان از خواص احجام و ایستایى احجام خنثى بستگی داشت...

 

با پایان یافتن امتحانات پایان ترم برخی استادان هنوز در مراحل تصحیح اوراق امتحانی هستند که در این میان به نامه‌هایی از دانشجویان خود برخورد می کنند که تنها طلب نمره 10 را دارند تا درس مورد نظر را پاس کنند.

تعطیلات تابستانه دانشگاهها با اتمام روزهای پرتنش پایان ترم آغاز شد اما هنوز هستند استادانی که در کش و قوس تصحیح اوراق امتحانی دانشجویانشان قرار دارند و در این میان با حاشیه هایی هم روبه رو می شوند.

برخی دانشجویان که یک ترم را با اندک زحمتی به اتمام می رسانند تا با امتحانات پایان ترم دست و پنجه نرم کنند، بیشتر اوقات با این امید در جلسه امتحان حاضر می شوند تا با نوشتن عریضه ای و با کمک گرفتن از کلماتی شاید عاطفی و تاثر برانگیز و حتی خودمانی برای گرفتن تنها یک نمره 10 دل استاد را به دست آورند.
 

زرنگ بازی نداریم!

محمدرضا فهمیزی - استاد رشته ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی در گفتگو با مهر با این برداشت که نامه نوشتن دانشجو برای استاد در هنگام برگزاری امتحانات پایان ترم به مسائل فرهنگی مربوط می شود و هر استاد یا معلمی که تدریس می کند با این حاشیه ها روبه رو است بر این باور است که این دانشجویان عریضه نویس تنها با زرنگ بازی می خواهند از یک درس نمره قبولی بیاورند.

وی می گوید تنها در یک صورت به دانشجویانش بر اساس این نامه ها حاضر است کمک کند و آن هم در شرایطی است که بداند دانشجویش بدون زرنگ بازی و میان بر زدن واقعاً مشکلی داشته و به دلیل این مشکل بدون آمادگی قبلی در جلسه امتحان شرکت کرده است.

این استاد دانشگاه که معمولاً این نامه ها را میان اوراق امتحانی دانشجویان می بیند در ارتباط با عمده ترین دلایل نامه نوشتن دانشجویان به تاثربرانگیزترین قسمت آن اشاره کرد و گفت: بیشتر آنها پای مسائل عاطفی را به میان می کشند و درست مثل متکدیان دروغین خیابانها که نامه می نویسند و می گویند مادر یا پدرش در بیمارستان است و احتیاج به کمک دارد، این دانشجویان هم برای گرفتن نمره به شیوه های مختلف نامه می نویسند.

نمونه ای از یک عریضه دانشجویی در برگه امتحانی

دانشجویان با به کار بردن تمام احساساتشان در نوشتن این جملات سعی می کنند به نوعی دل استادشان را به دست آورده و نمره ای دریافت کنند تا به قول خودشان از درسی راحت شوند که در طول ترم هم حتی یک خط از آن درس را مرور نکرده اند و چند ترم متوالی هم نمی توانند آن را پاس کنند.

اعتقاد یک استاد دست و دلباز

استادان در شیوه برخورد با این گونه نامه ها به دو دسته تقسیم می شوند. دسته نخست آنهایی که حتی غلط املایی هم از این نامه دانشجویان می گیرند و توجهی به محتوای آن نمی کنند و دسته دوم استادانی که فقط در برخی شرایط خاص به این نامه ها ترتیب اثر می دهند.

علیرضا رهایی رئیس دانشگاه امیرکبیر در گفتگو با خبرنگار مهر دست و دلبازی خود را نشان داد و گفت: من اگر شرایط دانشجو را واقعا نامساعد ببینم به این نامه ها توجه می کنم و کمک می کنم تا حداقل درس را پاس کند.

البته مهدی صادقی شاهدانی رئیس و استاد دانشگاه علوم اقتصادی در این زمینه می گوید سیستم آموزشی این دانشگاه به گونه ای طراحی شده که هیچ دانشجویی مجبور به نوشتن نامه نباشد و البته اگر استادان هم در این شرایط بخواهند به دانشجویان کمک کنند، برابر مقررات با آنان رفتار می شود.

دانشجویان چه می گویند

به گزارش مهر، سالهاست باب شده دانشجویان از این شیوه نمره گرفتن دست برنمی دارند و این ماجرا همچنان ادامه دارد. البته خودشان هم می دانند که استادان در 99 درصد مواقع نه تنها توجهی به این نامه ها ندارند بلکه شاید تنها با یک لبخند ساده یا تکان دادن سری از روی تاسف از کنار این نامه ها بی توجه بگذرند و تنها بر اساس پاسخهای سئوالات به دانشجویان نمره بدهند.

دانشجوی ترم 5 یک دانشکده غیرانتفاعی که مدعی است درس روش تحقیق را سه ترم است به خاطر استاد سخت گیرش نمی تواند پاس کند، اظهار گله مندی می کند که چرا استادان فکر می کنند دانشجو تنها باید بیاید دانشگاه و فقط درس بخواند. چرا استادان فکر می کنند زمان تحصیل نباید کار کرد و فقط درس خواند و حتی شرایط سخت ما را که مجبوریم کار کنیم درک نمی کنند.

وی افزود: در این مدت فقط یک بار مجبور شدم به استادم نامه بنویسم. اما حتماً بی اثر بوده که مجبورم در ترم آینده هم این درس را بگذرانم.

دانشجویی که نخستین سال تحصیلی دانشگاهی خود را در یکی از واحدهای دانشگاهی به اتمام رسانده می گوید هنوز به مرحله ای نرسیده که مجبور به نامه نوشتن در انتهای کاغذ سئوالات یا پاسخنامه باشد.

وی اضافه کرد: شاید در ترمهای بعدی که شاغل می شوم مجبور باشم این کار را انجام دهم!

تلاش یک دانشجو برای گرفتن نمره 10

 در حالیکه بیشتر دانشجویان دلیل عمده این عریضه نویسی ها را اشتغال همراه با تحصیل می دانند، اساتید دانشگاه چندان به این موضوع اعتقادی ندارند و این موضوع را تنها یک بهانه می دانند.

دانشجو به نمره کمکی استاد نیاز ندارد

احمد جزایری استاد دروس سیاستگزاری و ارتباطات که معمولاً با گروه خاصی از دانشجویان شاغل سروکار دارد به موارد متفاوتی در این زمینه اشاره کرد.

وی تاکید کرد به علت شیوه خاصی که در یادگیری دانشجویان به کار می بندد اکثر دانشجویانش نیاز به نوشتن این نامه ها ندارند اما اگر هم موقعیتی پیش آمده که با چنین عریضه هایی روبه رو شود، کمکی نمی کند.

این استاد دانشگاه گفت: این دانشجویان پایین اوراق امتحانی یا هر قسمت از اوراق سوالات و جوابها را که سفید پیدا می کنند، نوشتن را از سر می گیرند و همیشه هم سعی می کنند نهایت زیبا نوشتن را به کار ببندند اما برای من بی تاثیر است و نمره ای اضافه نمی کنم.

به گزارش مهر، نامه نگاری دانشجویان برای استادان این روزها در برخی موارد در دبیرستانها هم شیوع پیدا کرده است. به راستی دلیل شیوع این التماسهای بی پاسخ چه می تواند باشد؟ تنبلی تحصیلی که بیماری مسری در میان دانشجویان است، اشتغال همزمان با تحصیل، ظهور پدیده "شب امتحانی"، افزایش مشکلات و دغدغه های دانشجویان نسبت به گذشته، مدرک گرایی و اعتقاد به این موضوع که تنها مدرک مهم است و یا از همه اینها مهمتر کاهش انگیزه برای کسب نمرات بالا پیشرفت یا موفقیت تحصیلی؟